GELENEKSEL OPERASYON YÖNETİMİ'NİN ZAYIF YÖNLERİ ve DEZAVANTAJLARI

1.1.2.1. Esneklik Yetersizliği

Geleneksel operasyon yönetimi sabit kurallarla standardize edilmiş süreçlere

dayanır. Bu durum işletme sisteminin esnekliğini sınırlar. Özellikle kişiselleştirme gereksinimlerine hızlı bir şekilde uyum sağlayamaz. Hızla değişen müşteri

beklentileri ve piyasa şartlarına ayak uydurmak zorlaşır. Esnek operasyonun

modern iş dünyasında giderek önem kazandığına dikkat çekmek gerekir.

Geleneksel operasyon yönetimi, müşteri talebindeki değişime uyum sağlamakta

yetersiz kalır. Müşteri memnuniyetini ve rekabet avantajını kaybetme konusunda

önemli bir risktir. (Slack, N., Chambers, S., & Johnston, R., Operations Management. 2010). Geleneksel operasyon yönetimi genellikle verimliliği en üst düzeye çıkarmak ve maliyetleri en aza indirmek için tasarlanmış standartlaştırılmış

ve iyi tanımlanmış üretim süreçlerine dayanır. Ancak bu süreçler, talepteki ani

değişikliklere veya yeni ürünlerin piyasaya sürülmesine yanıt olarak katı ve

ayarlanması zor hale gelebilir. Bu esneklik eksikliği, aşırı üretime veya stok

tükenmesine yol açabilir ve bunların her ikisi de satış kaybına veya kaynakların

israfına neden olabilir. (Jacobs, F. R., & Chase, R. B., Operations and Supply Chain

Management. 2018).

Geleneksel operasyon yönetiminin temel sınırlamalarından biri, müşteri

tercihlerindeki, teknolojik ilerlemelerdeki veya ekonomik değişikliklere hızla uyum

sağlayamamasıdır. Örneğin, seri üretim yapan işletmeler, operasyonlarındaki

katılıklar nedeniyle ürün çeşitlerini tanıtmakta veya yeni teknolojileri hızla

benimsemekte zorluk çekebilir. Bu, kuruluşların değişen tüketici beklentilerini

karşılayamaması veya yeni pazar fırsatlarından yararlanamaması nedeniyle rekabet

gücünün kaybolmasına neden olabilir. (Slack, N., Chambers, S., & Johnston, R.,

Operations Management. 2010). Modern iş dünyasında tedarik zincirinin esnekliği

önemli bir başarı faktörüdür. (Christopher, M., Logistics and Supply Chain

Management. 2016). Geleneksel operasyon yönetimi genellikle yüksek hacimli

standart ürünlere vurgu yapar. Verimlilik ve tutarlılığa odaklanma, işletmelerin

özelleştirilmiş ürünler veya hizmetler sunmasını zorlaştırabilir. Ancak günümüz

pazarında tüketiciler giderek daha fazla kişiselleştirilmiş deneyimler talep ediyor

ve bu ihtiyaçlara uyum sağlama esnekliği olmayan kuruluşların rekabet

avantajlarını kaybetmelerine sebep olabilir. (Schroeder, R. G., Operations

Management. 2000).

Kucur (2010) tarafından ilk 500 sanayi kuruluşunda yer alan ilk 250 firmanın dış

kaynak kullanımının incelenmesi amacıyla yapılan araştırmadan elde edilen

bulgular neticesinde; söz konusu işletmeleri dış kaynak kullanımına yönelten

sebeplerin; öz yeteneklere yoğunlaşmak, maliyetleri düşürmek, tedarikçi firmanın

uzmanlık alanından yararlanmak olduğu tespit edilmiştir. Buna ek olarak; esneklik,

hizmet kalitesi ve riski minimize etmek konularının ise dış kaynak kullanımında

belirleyici faktörler olmadığı tespit edilmiştir. Dış kaynak sağlayıcı işletmelerin

seçiminde; işletmenin teknik yeteneklerinin, sunduğu hizmet kalitesinin, maliyet

unsurunun ve sözleşme taahhütlerine riayet etmenin, yönetimin gücünün ve

itibarının büyük ölçüde etkili olduğu gözlemlenmiştir. Araştırmadan elde edilen bir

başka bulgu ise; tedarikçi işletmelerin yeterli seviyede olmadıkları yönündedir.

Özellikle hizmet kalitesi ve kültürel açıdan uyum, yönetim gücü ve deneyim

konularında söz konusu tedarikçi işletmeler yetersiz görülmüşlerdir. (Kucur’dan

aktaran Aydoğdu, 2017, s.50).

Geleneksel operasyon yönetiminde, kaynak tahsisi genellikle talep ve üretim

ihtiyaçları hakkında sabit varsayımlara dayanır. Ancak, talep beklenmedik şekilde

dalgalandığında, şirketler kaynakları etkili bir şekilde yeniden tahsis etmekte

zorlanabilir ve bu da verimsizliklere ve artan maliyetlere yol açabilir. Örneğin,

yüksek talep zamanlarında, şirketlerin üretimi hızla artırması gerekebilir. Ancak

kaynaklar (işgücü veya makine gibi) uyarlanabilir değilse, bu üretim gecikmelerine

veya müşteri beklentilerini karşılayamamaya neden olabilir. (Render, B., Heizer, J.,

& Munson, C., Principles of Operations Management. 2017).

Geleneksel operasyon yönetimi genellikle istikrarlı, uzun vadeli tedarikçi

ilişkilerine ve öngörülebilir teslim sürelerine dayanır. Doğal afetler veya jeopolitik

olaylar gibi bir tedarik zinciri kesintisi durumunda, geleneksel sistemler hızla uyum

sağlama esnekliğinden yoksun kalabilir. İşletmeler envanter kıtlığı veya

gecikmelerle karşılaşabilir ve bu da ürünleri müşterilere zamanında teslim etme

yeteneklerini etkileyebilir. Geleneksel operasyon yönetimi kapsamında çevik

tedarik zinciri uygulamalarının olmaması, bir organizasyonun dış paydaşlarına verdiği tepkiyi önemli ölçüde etkileyebilir. (Evans, J. R., & Lindsay, W. M., An introduction to Six Sigma and Process Improvement. 2014).

---

1.1.2.2. Müşteri Odaklılığında Yetersizlik

Geleneksel operasyon yönetimi, verimlilik ve maliyet odaklıdır. Bu sebeple

geleneksel operasyon yönetimi müşteri memnuniyetini asli öncelik olarak kabul

etmez. Bu yaklaşım, müşteri sadakati ve sektör rekabetinde dezavantajlı durumlara

sebep olur. Özellikle müşteri taleplerinin hızla ve sürekli olarak değiştiği günümüz

şartlarında, geleneksel operasyonel yönetimini uygulayan organizasyonlar müşteri

geri bildirimlerine hızlıca yanıt veremez ve hizmetlerini bu yönde şekillendirmekte

güçlük çeker.

Geleneksel operasyon yönetim sistemleri genellikle üretim verimliliğini optimize

etmek ve maliyetleri azaltmak için tasarlanır. Bu durum genellikle müşteri geri

bildirimlerine hızlı yanıt verme yeteneğini sınırlar. Geçmişte, işletmeler müşteri

ihtiyaçlarının nispeten istikrarlı olduğu daha öngörülebilir ortamlarda faaliyet

gösteriyordu. Ancak günümüzün hızlı tempoya sahip pazarda, müşteriler değişen

ihtiyaç ve tercihlerine daha hızlı yanıt bekliyor. Katı süreçlere ve uzun planlama

döngülerine dayanan geleneksel operasyon yönetimi, müşteri geri bildirimlerini

zamanında entegre etmek için donanımlı olmayabilir. (Jacobs, F. R., & Chase, R.

B., Operations and Supply Chain Management. 2018). Geleneksel operasyon

yönetimi genellikle üretim süresini azaltma, kaynak kullanımını optimize etme ve

maliyetleri kontrol etme gibi iç verimliliğe öncelik verir. Bunlar karlılık için önemli

olsa da, müşteri deneyimi pahasına olabilir. Örneğin, yalnızca hıza ve maliyet

azaltmaya odaklanarak, işletmeler müşteri memnuniyeti için hayati önem taşıyan

kalite yönlerini göz ardı edebilir. Bazı durumlarda, geleneksel uygulamalar ayrıca

müşterilerin ihtiyaçlarını karşılamayan daha uzun teslim sürelerine veya esnek

olmayan teslimat programlarına da yol açabilir. (Schroeder, R. G., Operations

Management. 2000).

Geleneksel operasyon yönetiminin temel sınırlamalarından biri, standardizasyona

olan bağımlılığıdır. Seri üretime ve tekdüze süreçlere odaklanan işletmeler,

tekliflerini bireysel müşteri tercihlerine göre uyarlamayı başaramazlar. Geleneksel

yöntemler, yüksek hacimli aynı ürünleri üretmeyi içerebilen verimliliği

önceliklendirme eğilimindedir. Bu durum ürün özelleştirmesi veya farklılaştırması

için çok az hareket alanı bırakır. (Slack, N., Chambers, S., & Johnston, R.,

Operations Management. 2010). Geleneksel operasyon yönetimi, müşteri

taleplerini karşılama konusunda proaktif olmaktan çok reaktif olma eğilimindedir.

Bu sistemler genellikle yerleşik rutinler ve uygulamalar etrafında inşa edildiğinden,

müşteri ihtiyaçlarındaki veya piyasa koşullarındaki değişimlere hızla uyum

sağlamak için yeterince çevik olmayabilirler. Örneğin, tüketici eğilimlerinde ani bir

değişiklik veya talepte beklenmedik bir artış varsa, geleneksel operasyon yönetimi

bu değişikliklere uyum sağlamak için üretim programlarını, envanter seviyelerini

ve tedarik zinciri stratejilerini ayarlamakta zorlanabilir. (Render, B., Heizer, J., &

Munson, C., Principles of Operations Management. 2017). Geleneksel operasyon

yönetimi genellikle üretim verimliliği, maliyet düşürme ve kaynak kullanımı gibi

metriklere dayanır ve memnuniyet, sadakat veya hizmet kalitesi gibi müşteri

merkezli ölçümlere çok az vurgu yapar. Müşteri odaklı metriklerin bu denli

eksikliği, müşteri deneyiminin nasıl etkilendiğini organizasyon tarafından anlamayı

engelleyebilir. İşletmeler müşteri memnuniyetinin önemini giderek daha fazla

anladıkça, geleneksel operasyon yönetimi çerçevelerinin müşteri geri bildirimlerini

ve deneyimini temel performans göstergelerini içerecek şekilde geliştirmesi

gerekebilir. (Evans, J. R., & Lindsay, W. M., An introduction to Six Sigma and

Process Improvement. 2014). Geleneksel operasyon yönetiminde, farklı

departmanlar (örneğin üretim, pazarlama, lojistik) çok az iş birliği veya iletişimle

silolar halinde çalışabilir. Bu parçalanma, şirketin iç süreçleri ile müşterinin

deneyimi arasında bir kopukluk yaratabilir. Örneğin, üretim ve müşteri hizmetleri

departmanları arasındaki koordinasyon eksikliği, müşteri sorularına yanıt vermede

veya ürün sorunlarını ele almada gecikmelere yol açabilir ve böylece genel müşteri

deneyimini azaltabilir. (Slack, N., Chambers, S., & Johnston, R., Operations

Management. 2010).