YARATICILIK ve OPERASYONU, YÖNETİM METODUNA UYARLAMA SÜRECİ

3.4.1. Kaynak Yönetimi

Stratejik kaynak yönetimi, rekabet avantajı yaratacak ve sürdürecek şekilde

kaynakların tahsisi ve kullanımıyla ilgilidir. (Barney, J., Firm Resources and

Sustained Competitive Advantage. 1991).

İnsan kaynakları yönetimi, bir organizasyonun yenilik yapma yeteneğinin kritik bir

belirleyicisidir; çünkü çalışanların yaratıcılığı ve motivasyonu yeniliğin temel itici

güçleridir. (Amabile, T. M., Creativity in Context. 1996). Bilgi yönetimi, firmaların

kolektif bilgi birikimlerini kullanarak süreçlerini ve ürünlerini iyileştirmelerine

olanak tanıdığı için, operasyonlarda yaratıcılığı ve yenilikçiliği teşvik etmek

açısından hayati öneme sahiptir. (Nonaka, I., & Takeuchi, H., The Knowledge-

Creating Company, 1995). Dijital araçlar ve veri analitiği de dahil olmak üzere

teknolojik kaynaklar, operasyonel verimliliği artırmak ve yaratıcı operasyonlarda

inovasyonu yönlendirmek için olmazsa olmazdır. (Brynjolfsson, E., & McAfee,

A., The Second Machine Age. 2014). Kaynak optimizasyonu, operasyonel

hedeflere en az israfla ulaşılmasını sağlayarak, mevcut kaynakların mümkün olan

en verimli şekilde kullanılması sürecini ifade eder. (Deming, W. E., Principles for

Transformation. Out of The Crisis, 1986). Kaynak yönetimindeki esneklik,

kuruluşların değişen piyasa koşullarına ve müşteri taleplerine hızla uyum

sağlamasını sağlayarak inovasyonun gelişmeye devam etmesini sağlar.

(Chesbrough, H. W., Open Business Models. 2006).

Yönetim bilimi, kuruluşların kaynak dağıtımını optimize etmelerine ve operasyonel

performansı iyileştirmelerine yardımcı olan bir dizi araç ve metodoloji sağlar.

(Davenport, T. H., Process Innovation. 1993). Sürdürülebilir kaynak yönetimi

uygulamaları, firmaların uzun vadede maliyetlerini düşürmelerine, itibarlarını

iyileştirmelerine ve operasyonel performanslarını artırmalarına yardımcı olur.

(Hart, S. L., A Natural-Resource-Based View of The Firm. 1995.).